Het verschil voelde ik meteen: dezelfde persoon, dezelfde
deskundigheid en toch anders, afhankelijk van de omgeving. Op school was men
inhoudelijk niet zo sterk, te veel fouten, waardoor de discussies vaak over de
inhoud en de misconcepties gingen. Dan merk je dat je toch boven de anderen
zit, ondanks hun lange ervaring. Dat voelt af en toe vreemd, omdat je tegen een
bepaalde schoolcultuur komt te staan én je wil je jezelf niet boven de anderen
zetten.
Dan ga je naar een andere school, een ingenieursopleiding,
waar men inhoudelijk sterk is. Alleen gebeurt hier iets anders: didactisch is
men hier zwak. In de discussies kom je snel achter dat men ook minder
geïnteresseerd is in didactiek. Ze praten over “kennisoverdracht” alsof je een
cd op een tafel zet en zegt tegen iemand “Dit is hem. Ik heb je alles verteld.
Succes!” Het denken over het leren en de studenten in plaats van kennis op de
eerste plaats zetten is niet vanzelfsprekend.
Allebei situaties zijn confronterend omdat de twee werelden, inhoud en didactiek, veer uit elkaar zijn. Natuurlijk zijn er overal accenten of interesses, maar als de verschillen groot zijn, moet men eerst bewust worden van deze verschillen een daarna ze aanpakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten