4 mei, de Dodenherdenking. Ondanks ik niet echt sterk ben, wil ik toch graag naar V. om de ceremoniën bij te wonen. Dus maar met de bus dit keer. Heel fijn geweest, met een boodschap van de burgemeester, muziek van de harmonie en een poëzie van kinderen.
Op de weg terug raak ik aan de praat de buschauffeur. Hij vertelt over hoe mooi in het Heuvelland is, ook als je kijkt naar de mooie gele velden van lijnzaad. Hij gaat verder en verteld dat hij prachtige velden lavendel heeft gezien in Italië, hectaren groot.
Hij vraagt of ik ooit bij Mondo Verde in Landgraaf ben geweest. Ik dacht dat gewoon een attractiepark is voor kinderen. Maar nee, hij is ook voor volwassenen, met verschillende wereldtuinen. Terug thuis heb ik voor de eerste keer op hun webpagina gekeken en ik vind het wel interessant voor een bezoek deze zomer.
Enkele weken daarna liep ik met de hond en ik zie een buschauffeur naar mij toe zwaaien. Het was mijn "grote vriend" van 4 mei, hij herkende mij. Heel blij meld ik dat aan mijn vriend uit Amsterdam, over mij geslaagde integratie in Zuid-Limburg (als een buschauffeur naar jou toe vrolijk zwaait, dan ben je goed geïntegreerd!!). Natuurlijk is hij blij voor mij.
Na nog enkele dagen komt een sms van hem: "Ik ben ook geïntegreerd in Amsterdam; iemand heeft mij uitgescholden omdat ik op de fiets voor een rode stoplicht stond te wachten!" Ik dacht tegelijkertijd aan het zwaaien met de middelvinger... ook signaal van bij horen.
