zondag 19 augustus 2018

Definitie van een goede vakantie


Wat mooi aan een vakantie is, is dat eigenlijk tijd hebt voor alles wat je maar wil. In de eerste week is het een beetje onrustig omdat je nog niet goed weet wat je wil doen. Langzamerhand krijg je alles op een rij en begint het echt leuk te worden.

Enkele dagen heb je activiteiten die een hele dag in beslag nemen, bij voorbeeld een lange tocht. Maar die zijn de uitzonderingen. Meestal verdeel ik mijn dag in drie delen: een dagdeel werken (lezen, schrijven, etc.), een dagdeel actief (een stukje wandelen of fietsen) en een dagdeel lezen (literatuur bedoel ik). Met deze verdeling kon ik mooie hele kleine of toch lange tochten maken (Clervaux, fietstochten, Klein Zwitzerland/Mullerthal, Troisvierges), kon ik studeren voor de nieuwe vakken en wetenschappelijke artikelen lezen en kon ik literatuur lezen (H.M. van den Brink, Maarten ’t Hart, De hand van Van Gaal).
 
Dergelijke “actieve” vakanties vind ik altijd een groot succes, ik kan de ontspanning heel goed combineren met de inspanning.

Zondagochtend "met de mannen"


Als het zondagochtend is, moet het gesport worden “met de mannen”, toch? Waar dan ook je er bent. Dit keer in Luxemburg dus.

Zo was het op zondag 5 augustus: “Randonnée Cyclotouriste Edy Schütz” in Wiltz. Mevrouw heeft enkele dagen daarvoor een folder voor de deur gezet, kennend mijn liefde voor fietstochten. Ik kende die folder, maar ik vond het niet echt wat. Omdat zij dat heeft gedaan, heb ik nog een keer naar gekeken. En dit keer vond ik het wel wat.

Er waren van die hele warme dagen van deze zomer, dus ik ging heel vroeg op pad, ik had geen zin om midden op dag met 35 graden te gaan fietsen. Rond 8 uur was ik al bij het Centre Sportief, heb ik de inschrijving betaald en weg gegaan in de 70 km lang Basis Tour, met een hoogteverschil van 810 m. Ik kon een grote tour maken tot 200 km, maar dat leek me overdreven met mijn toerfiets. Eerst omhoog, daarna sterk omlaag en nog een keer sterk omhoog, het laatste stuk min of meer plat. Maar wat de Ardennen het moeilijk maken is dat wisselen omhoog en omlaag, schakelen tussen inspanning en ontspanning. De twee revitaliseringspunten hadden veel lekkers, onder anderen tarteletten met rijst; lekker!!

Na een tocht met een gemiddelde van 18 km/uur, ben ik teruggekomen in Wiltz. Twee biertjes (een zonder en een met alcohol) deden wat goed na een dergelijke inspanning, maar de weg omhoog naar huis was niet vanzelfsprekend. Twee uurtje heb ik daarna lekker geslapen in de middag.
“Met de mannen”, dus.
 
PS. Wie was Edy Schütz? Een grote Luxemburgs wielrenner.