Semois 4

Het laatste bericht gaat over enkele pareltjes uit deze streek:

• Er zijn zo veel verschillende kleine dorpjes, sommige arm, andere rijker, maar allemaal met veel bloemen.
• Overal kan je veel bloemen zien in alle vormen en maten, veld bloemen of juist in bakken voor een huis.
• De Semois vallei is zijn totaliteit heel mooi: ja kan langs wandelen of fietsen, altijd met een spectaculair uitzicht na iedere hoek.
• Sommige huizen hebben geweldige tuinen, met een geweldig uitzicht op één of andere vallei.
• Ook in het hoogseizoen is het rustig, blijkbaar is iedereen in Frankrijk of Spanje. Heerlijk!
• De echte stilte nodigt je uit om nog langer en verder te wandelen.
• Je kan heerlijk fietsen, met hard naar boven trappen of juist sterk afremmen boven 50 per uur. Soms kom je de hele dag maar één andere fietser tegen, heerlijk rustig.
• Het fietspad langs de Maas in Frankrijk (tussen Charleville en Montherme) en langs de Semois in België (tussen Montherme en Les-Hautes-Rivieres). Deze zijn nieuwe padden waarop een genot is om te fietsen
• De Jambon d'Ardenne is hier heerlijk.
• De lamskoteletten zijn hier dik gesneden en blijven sappig op de bbq.
• De tarte-aux-pommes met veel suiker is heerlijk.

Semois 3

Cinema Canvas betekent goede films, ieder week ergens in een andere stad in België, en tegelijkertijd op tv. De avond begint met een gesprek met twee film deskundigen breed over de film en de context. Een week geleden stond Casablanca op programma.

Die films beginnen best laat en ik had niet zo veel zin om te blijven kijken. Maar toch luister ik voor een moment naar die deskundigen en één van hen, een man van ongeveer 55, roept iets van "Het is triest dat de jongens van vandaag niet meer de gebeurtenissen van die periode weten en de context waarin dit film plaatsvindt". Oh, zo jong ben ik niet meer, maar die verhalen ken ik ook niet. Nieuwsgierig!

Als ik me goed kan herinneren, heb ik de film een keer gezien, maar behalve enkele beroemde uitspraken, weet ik niet zoveel meer. Marokko was een Franse kolonie en kreeg veel vluchtelingen, van alle nationaliteiten, toen de Duitsers Frankrijk binnenvielen. Volgens de film, was Casablanca ongelofelijk aan het floreren. Veel mensen verbleven daar tijdens de oorlog, maar zijn ook velen die via Lissabon naar Amerika wisten te vluchten.

Ik moet toegeven, naast het mooie verhaal, vind ik het geweldig om over een stuk bijzondere geschiedenis te leren. Dank Voor Canvas! Dank meneer!

Semois 2

Net gelezen in NRC hoe groot een hoor machtig de angstaanjagende vijf zijn geworden: Facebook, Google, Amazon, Apple en Microsoft. Ik vraag me af of ik iets moet, wil en kan doen om deze grootte te beperken. Nu dat ik schrijf ben ik op vakantie in een toch redelijk arm deel van België en ik wil iets doen, met mijn mogelijkheden, alleen weet ik niet wat goed eigenlijk is.

Goed, hier zijn ondernemers die mijn geld kunnen gebruiken om te blijven bestaan: bakker, slager, supermarkt, VVV, frieterie, winkeltje met streekproducten, café, terrasje of verhuur van kajaks. Bij wie moet ik mijn geld neerleggen, het is duidelijk dat ze zonder klanten stoppen met hun bestaan. Maar hoeveel geld kan ik zelf neerleggen, alleen van een uitkering wordt mijn toekomst beperkt en ga ik zelf failliet. Wat is duurzaam, voor mij en voor deze streek? 

Als ik ergens bijvoorbeeld naar een baan solliciteer, denkt een werkgever ook aan mij als persoon, hoe ik een duurzame toekomst kan opbouwen, of is ie alleen gericht op eigen centjes, dus maximaal halen en minimaal betalen? Moet ik dat hier ook doen, mijn geld alleen in de supermarkt uitgeven omdat dat het goedkoopste is en de rest van de ondernemers links laten staan? Ik weet het niet... Is het niet naïef te denken in termen van wereldverbeteraars in een tijd van de grote vijf
Facebook, Google, Amazon, Apple en Microsoft?

Semois 1

Onze favoriete vakantiebestemming is België, iets duidelijker het zuiden, provincie Namur / Luxembourg. We komen hier bijna ieder jaar in een piepklein dorpje met misschien 50 bewoners.

Inmiddels weet ik wie een nieuw huis heeft gebouwd of wie aan het verbouwen is. Maar ik weet ook welke dorpen aan het floreren zijn en welke aan het vervallen. In ons eerste jaar hier kon ik naar Vresse fietsen om De Standaard te kopen in de kleine Epicerie. Ook was de lokale traiteur en de terrassen zaten vol met toeristen. Vresse was levend, zoals haar verleden. In het verleden was dit een kunstenaarsdorp. 

Van dat verleden lijkt alsof alleen de galerie is gebleven, deze zomer met twee Nederlandse kunstenaars aan het exposeren. De Epicerie is al enkele jaren niet meer, kranten zijn nergens te koop, de traiteur is dit jaar dicht gegaan, enkele hotels zijn dicht en de terrassen zijn leeg, toeristen zijn nergens meer te vinden.

Of wel? Alle, een dorp verder op langs de Semois, leeft. Niet veel toeristen, maar wel terrasjes en een supermarkt en een traiteur. In vergelijking met de voorbije jaren, levendiger.

Ik vraag me eigenlijk af wat is er aan de hand met de toerisme hier, in deze hoek van België. Was ik enthousiaster en zag ik meer jaren geleden? Was misschien alles nieuw en was ik blind? Ervaart dit hoekje misschien een nieuwe transformatie? Dit hoek was vooral bekend voor tabak en landbouw, maar van het tabaksverleden zijn nu alleen de schuren te zien, die eigenlijk ook bijna niet meer. Toerisme was blijkbaar op haar plaats gekomen, maar is nu kleiner en kleiner. Terwijl de vliegvelden drukker zijn, je moet uren in de rij staan bij inchecken, wordt het in deze hoek rustiger. Gaat iedereen naar het verre zuiden en vergeten ze hun eigen Ardennen? Of misschien komen ze niet hier omdat er weinig te beleven is? Alles voor jaren hetzelfde, met een kajak als de meest spannende, nergens openbare wifi te vinden... Ik weet het niet...

Voor ons is het fantastisch: ruimte, rust, weinig mensen, mooi wandelen, mooi fietsen... Alleen nergens De Standaard meer...