Afgelopen dagen heb ik zeker last gehad van mijn buik. Een dat is best moeilijk te verwerken.
Op een avond was die pijn wat sterker dan normaal en mee ging ik slapen. Ergens in de nacht, richting de ochtend, begint mijn droom. Ik was de choreograaf was een moderne dansgezelschap. Het thema van die dans was bondactivisme, vechten voor rechten. Dit idee heb ik vertaald in dans met veel sterke/violente bewegingen en botsingen tussen de dansers. Op ene moment werd ik stil en analyseer ik in half-wakker-toestand mijn "costuum". De dekken die strak boven mij laag vond ik de goede vertaling van een lange pelerine.
Eind van de nacht, ergens tegen 6 uur, werd ik wakker. Pijn overal, maar vooral in de buik. Ik was fysiek een beetje uitgeput, maar ik had een heel groot glimlach op mijn gezicht. Later, echt wakker dan, vond ik het zo bijzonder dat mijn hersenen in staat waren om mijn fysieke pijn te koppelen aan een coherent droom.
donderdag 21 april 2016
maandag 11 april 2016
Zeezicht, zeemeerminnen en cocktails
Hoe de eerste week samengevat kan worden: zeezicht, sirenes en cocktails.
Zeezicht: een zee van gebouwen voor mijn ogen. We zitten tussenin, aan een kant kijk je naar een grijs gebouw 10 meter verder, aan de andere kant is de zicht op St. Pietersberg. Bij mij is tussenin, met wat groen, maar ook wat gebouwen.
Zeemeerminnen: iedereen is hier heel aardig, je wordt heel goed verzorgd.
Cocktails: vandaag was de laatste chemo, de afgelopen 6 dagen ben ik continu aan de lijn gezeten, met twee keer per dag chemo en zo. Gelukkig ben ik tot nu toe nog steeds Zonder kater eruit gekomen. Morgen krijg ik een "lekkere" Bloody Mary met mijn eigen stamcellen.
Het is niet zo dat mijn "vakantie" zonder gevaar verder loopt. De stamcellen nemen enkele dagen de tijd om de weg via het bloed naar de beenmerg te vinden, daar zich te nestelen en bloedcellen te beginnen te produceren. Ze zeggen dat een diep mogelijk is rond dag 4-5, dus ergens eind van de volgende week.
Dat is de planning voorlopig, ik hoop in staat te blijven om verder uit te zenden uit Maastricht.
Zeezicht: een zee van gebouwen voor mijn ogen. We zitten tussenin, aan een kant kijk je naar een grijs gebouw 10 meter verder, aan de andere kant is de zicht op St. Pietersberg. Bij mij is tussenin, met wat groen, maar ook wat gebouwen.
Zeemeerminnen: iedereen is hier heel aardig, je wordt heel goed verzorgd.
Cocktails: vandaag was de laatste chemo, de afgelopen 6 dagen ben ik continu aan de lijn gezeten, met twee keer per dag chemo en zo. Gelukkig ben ik tot nu toe nog steeds Zonder kater eruit gekomen. Morgen krijg ik een "lekkere" Bloody Mary met mijn eigen stamcellen.
Het is niet zo dat mijn "vakantie" zonder gevaar verder loopt. De stamcellen nemen enkele dagen de tijd om de weg via het bloed naar de beenmerg te vinden, daar zich te nestelen en bloedcellen te beginnen te produceren. Ze zeggen dat een diep mogelijk is rond dag 4-5, dus ergens eind van de volgende week.
Dat is de planning voorlopig, ik hoop in staat te blijven om verder uit te zenden uit Maastricht.
Abonneren op:
Posts (Atom)