zondag 21 mei 2017

Op pad met een ergometer

Enkele maanden geleden, bij een vergadering van de jeugdinstructeurs, was er sprake van aantrekken van jonge roeiers bij M. Mooi en aardig dat wachten totdat iemand zich komt aanmelden, is het niet beter om zelf op pad te gaan en jonge roeiers werven? De "grijze oude mannen" vonden het een goed idee. Maar hoe en wat?

Samen met X. heb ik een Plan van Aanpak bedacht: bij enkele Maastrichtse middelbare scholen op het plein staan met enkele ergometers en kinderen laten zien wat met roeien kan: recreatief of sportief, binnen of buiten, alleen of samen, licht of zwaar, eigenlijk heel veel (zoals we zelf weten!). Dat event moest aansluiten bij de MSRK (Maastrichtse Schoolroei Kampioenschappen). Mooi idee, toch, een MWC-shirt aandoen en laten zien waarom je eigenlijk van het roeien houdt?!

Op vrijdagochtend, 19 mei 2017, met een regenachtig weer, ben ik gegaan met C., de coördinator van MSRK, vanuit Margraten richting Maastricht. Eerst een tussenstop bij MWC, om twee ergometers in haar auto in te laden richting onze jonge fans. De speciale posters en de flyers waren ook erin. Omkleden en volle overtuiging richting Het Bonnefanten College.

Daar waren we heel vriendelijk geholpen door een gymleraar en we hebben onze ergometers binnen in de hal neergezet: een centrale locatie!! Binnen enkele minuten, in de grote pauze, stroomde vanuit alle kanten: "Meneer, mag ik proberen?", "Nee, nee, ik niet, ik zit op judo!", "Nooou, dit doe ik iedere week in de sportschool, hoor, ik weet hoe dat werkt...", "Oh, daar, bij sint Pieter!" Roeien, laten zien, een beetje instructie, een beetje meedoen, af en toe een beetje stoer doen, een praatje maken, MSRK promoten, flyeren, suuuper leuk allemaal!!

Ook een "zweverige" docente geworven voor roeien. Ze beweegt een beetje haastig heen en terug op de ergometer, maar ik vertel ze dat ze wat rustiger mag doen, ze snapt het en dan: "Oh, dat is eigenlijk best ontspannend!" Ik: "Ja, dat klopt, niets meer Zen dan roeien, midden op het water in je eigen bootje. In het hier en nu!!" Zij: "Ja, ja, misschien kom ik ook kijken, het lijkt me wel, inderdaad, een beetje Zen..."

Maar de allerleukste? Een piepklein mager jongetje. Ik, heel voorzichtig: "Als je interesse hebt, kan je langs komen kijken, enkele keren trainen en daarna een wedstrijd met je vrienden doen. Maar, ja, als je interesse hebt, hè..." Twee scherpe ogen: "Natuurlijk heb ik interesse, daarom ben ik hier!!!" Ooops!!! Sorry! Sorry! Sorry!

Caro heeft ook andere enthousiasten nodig om jonge roeiers te werven, niet alleen voor MSRK, maar ook voor MWC op lange termijn. Roeien is leuk op alle leeftijden, toch?!