In het najaar van 2015 heb ik een eerste stuk van de fietsroute tussen Amsterdam en Rome gefietst samen met T. Het was tussen Maastricht en Wasserbillig in Luxemburg, omdat we daarna richting Trier gingen. Het was voor mij voor de eerste keer door de Hoge Venen (fantastische uitzichten) en de Oostkanton. Een zware stuk toen (de chemo's waren aan het werken), maar nu dachten we dat we de laatste dagen van de zomervakantie kunnen gebruiken om een tweede stuk samen te fietsen, tussen Wasserbillig en Basel in Zwitzerland, ongeveer 450 km.
Karten bestudeerd, fietsen geprepareerd, tent en slaapzak erop en met de auto naar Wasserbillig. We zijn heel vroeg begonnen, waardoor we al om 10 uur op de fiets zaten naar het zuiden. De eerste stuk loopt langs de Moezel, maar de uitzichten zijn minder spectaculair dan tussen Trier en Koblenz. In Schengen hebben we een stopje gemaakt om EU te vieren, maar we hebben kort daarna de Moezel verlaten. Als ik thuis aan Quiche Lorraine dacht, dacht ik altijd aan een mooi Frans landschaap, maar dit stukje Noord-Frankrijk is eigenlijk best arm. Je zit dorpen met de helft van de huizen verlaten, terwijl de andere helft dikke huizen laat zien; een beetje tegenstrijdig. Door Lorraine te fietsen heb ik ook begrepen waarom zo veel vet in het eten zit, namelijk de boeren te voorzien van energie en koubescherming.
Na de bijna 100 km van de eerste dag zijn we aan de tweede dag begonnen met het idee om Saverne te bereiken, een wat grotere stad aan de rand van de Alsace. De bedachten 120 km werden uiteindelijk 145 km, maar we hebben tegen de avond ons doel bereikt. Het landschap was grotendeels hetzelfde, maar ook heel bijzonder mooi langs het Canal du Rhone au Rhin, alleen kon je merken dat je dichterbij een welvaart deel van het land kwam. Diep in de Alsace, op de deerde dag is echt spectaculair geworden: tussen de wijngaarden fietsen, de hellingen erop en eraf, is best indrukwekkend. Je ziet mooie dorpen, je ruikt en proef de druiven, je weet dat het werk wordt beloond met lekkere wijnen. En dat was het ook. 's Avonds lekker eten en wijnen drinken (Crémant, Riesling én Gewürztraminer).
De vierde dag is meteen met een straf begonnen, de eerste 10-15 km waren echt heuvelachtig, maar we hebben rustigaan de heuvels achter ons gelaten om Basel te bereiken. In totaal dus mooie 450 km gefietst. Over Basel komt een ander verhaal.
Wat staat nog te wachten? Misschien een deerde en een vierde deel richting Rome. Maar misschien eerst een Maasroute. Wie weet, er zijn zo veel mogelijkheden om mooie fietstochten te maken...
vrijdag 1 september 2017
Roer Oever Fietspad
Het is begonnen met een stukje in De Limburger dat beschrijft hoe rustig en mooi langs de Roer fietsen is, in drie landen (België, Duitsland en Nederland) rustig fietsen. Ook een belangrijk argument uit de krant: "Je fietst tenslotte langs de bedding van de rivier, dus steile klimmetjes en afdalingen hoef je niet te verwachten". De auteur heeft slechts 45 km uit de totale afstand van 170 km.
Toen ik in de lentevakantie enkele dagen vrij had, dacht ik meteen de hele route in drie dagen af te hebben: eerst naar Malmedy via een mooie en bekende route door de Hoge Venen met Botrange als hoogste punt, om pas daarna aan het echte Roer Oever Fietspad te beginnen. Malmedy heb ik best snel bereikt (70 km) en dezelfde rustige dag kon ik rustig een biertje drinken in het centrum. een middag in Malmedy was prettig, rustig wandelen en rondkijken.
De tweede dag stond een langere stuk op het programma, vanaf Malmedy via Monschau naar Düren. Fantastisch mooie route. Alleen wat de auteur niet zei, omdat hij nooit in de buurt is geweest, is dat je kilometers lang moet draaien en keren, omlaag en omhoog, langs de Rursee. Helemaal fantastisch, maar doodvermoeiend en niet "steile klimmetjes en afdalingen hoef je niet te verwachten"... Doodmoe ben ik in Düren aangekomen, een best lelijke stad, eerlijk gezegd.
De derde dag heb ik alleen langs de rivier gefietst, heel groen allemaal en rustig voor fietsers. Hele mooie route. Gelukkig is Jülich en wat mooiere stad en een goede gelegenheid voor een kopje koffie. Langs het water tot Roermond is zeker prettig. In Roermond de trein gepakt naar huis, lekker handig.
Conclusies? Fantastische route in het groen, via Hoge Venen naar Malmedy een goede leuze, tweede dag de tijd nemen en niet stoppen in Düren, maar misschien een andere keuze maken. Voor enkele dagen weg, dichtbij huis, in Euregio, een hele goede keuze!
Toen ik in de lentevakantie enkele dagen vrij had, dacht ik meteen de hele route in drie dagen af te hebben: eerst naar Malmedy via een mooie en bekende route door de Hoge Venen met Botrange als hoogste punt, om pas daarna aan het echte Roer Oever Fietspad te beginnen. Malmedy heb ik best snel bereikt (70 km) en dezelfde rustige dag kon ik rustig een biertje drinken in het centrum. een middag in Malmedy was prettig, rustig wandelen en rondkijken.
De tweede dag stond een langere stuk op het programma, vanaf Malmedy via Monschau naar Düren. Fantastisch mooie route. Alleen wat de auteur niet zei, omdat hij nooit in de buurt is geweest, is dat je kilometers lang moet draaien en keren, omlaag en omhoog, langs de Rursee. Helemaal fantastisch, maar doodvermoeiend en niet "steile klimmetjes en afdalingen hoef je niet te verwachten"... Doodmoe ben ik in Düren aangekomen, een best lelijke stad, eerlijk gezegd.
De derde dag heb ik alleen langs de rivier gefietst, heel groen allemaal en rustig voor fietsers. Hele mooie route. Gelukkig is Jülich en wat mooiere stad en een goede gelegenheid voor een kopje koffie. Langs het water tot Roermond is zeker prettig. In Roermond de trein gepakt naar huis, lekker handig.
Conclusies? Fantastische route in het groen, via Hoge Venen naar Malmedy een goede leuze, tweede dag de tijd nemen en niet stoppen in Düren, maar misschien een andere keuze maken. Voor enkele dagen weg, dichtbij huis, in Euregio, een hele goede keuze!
Abonneren op:
Posts (Atom)