Ja, ik was van plan om over iets anders te schrijven. Maar vanochten heb ik in NRC Weekend een interview met Alex Mulder. Geboren in 1946 in Amsterdam-Oost op Vrolikstraat. Lees ik, een man met ervaring en half miljoen op zijn banrekening. Hieronder enkele citaten uit zijn interview, neem de tijd om te reflecteren:
* Ik hoop dat dat centrum (De Nieuwe Liefde) een bijdrage kan leveren aan het maatschappelijke debat. Ik maak me zorgen over de individualisering van de samenleving. Ik las eens: "Als iedereen aan zichzelf denkt, wordt niemand vergeten". Dat is de politieke realiteit van vandaag: iedereen moet voor zichzelf opkomen. Maar veel zwakkeren kunnen dat hemaal niet.
* Bij ons was de eerste vraag aan een werkzoekende niet: "Wat kan je, wat voor diploma's heb je?" maar: "Wat zou je graag willen?" Als je in mensen investeert, gaan ze niet voor een paar dubbeltjes meer ergens anders naar toe.
* Cabaretier Herman Finkers zei het zo mooi: "Die buitenlanders zijn te lui om te werken en nu komen ze onze banen inpikken." Twee tegenovergestelde beweringen die vaak worden geroepen. In tijden van crisis is voor zulke nare kreten een voedingsbodem. Als we praten over buitenlanders, valt ook snel het woord "tolerantie". Ik tolereer dat jij aanders mag zijn dan ik. Dat is arrogant, toch? Wie ben ik om iets goed te vinden? Gelijkwaardigheid, daarover moet het gaan.
* Ik ben natuurlijk een bepaalde manier van leven gewend. Maar of ik er echt ongelukkig van zou worden? Ik denk het niet. Ik woon in een prachtig kasteel in Belgie. De meeste tijd breng ik door in het torenkamertje, het kleinste kamertje van het huis. Daar ben ik heel gelukkig. In mijn eentje lees ik daar boeken en drink ik een glas wijn. Dat zou in een klein appartement ook kunnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten