Heel vaak in de laatste tijd horen we over de veiligheid van
de digitale systemen, over het misbruik van het belastingsysteem, over de
OV-chipkaart, digID, over skimmen en de schade dat de banken lopen als vervolg
van hacken.
Als men van boven kijkt, kan hij zien dat de onveiligheid
van een systeem niet zo bijzonder is. Conceptueel geloof ik niet een systeem
100% dicht gebouwd kan worden; het gaat over mens- of machinesfouten. Met
andere worden, iedere deur moet een sleutel hebben, die sleutel bestaat wel,
jij moet hem gewoon alleen weten te vinden. Voor ons is natuurlijk belangrijk
wat ga je daarna doen, wetend dat iemand de sleutel heeft gevonden.
Misbruikers van een systeem zijn altijd geweest en zullen
altijd actief blijven zijn. Wat ontbreekt om massaal een systeem te misbruiken
is dat de maatschappij een soort afspraken heeft gemaakt over wat wel en wat
niet kan. Veel mensen kijken bewust bij het invullen van de belastingaangifte
hoe zij minder belasting kunnen komen te betalen. Dat is een afspraak, een
conventie, dat de maatschappij schuiven met sommen geld accepteert. Anderen
gaan een stap verder en krijgen maximaal uit een systeem.
Waar ik denk dat het gewaar zit, is dat men gaat
denken dat alles 100% veilig opgebouwd kan worden en, om dit onrealistisch doel
hopen te kunnen bereiken, accepteert minder privacy. Mijn gevoel zegt dat dit
niet de juiste weg is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten