Zondag
ochtend vroeg. Nevelig buiten, maar toch warm. Ga met de hond wandelen.
Heel
rustig. Niemand op straat. Ik heb het idee dat ook de vogels rustiger zijn.
Geen lawaai van hen vandaag. Ik kom teen een jonge zwarte labrador die mee wil
spelen, daarna een nieuwsgierige puddel. Niemand anders, ook geen fietsers. Op
een moment was zo rustig dat ik niet ik mijn hond niet meer durfde op naam te
roepen; beter fluiten; zachtjes, zodat ik de rust niet verstoor. Ik laat de
hond zijn gang gaan, ik wil me niet bemoeien met zijn nieuwsgierige snuffel.
Thuis
wacht voor mij een lekker kopje thee, een zondags appelflap en een mooie
glimlach. We gaan op balkon naar de rust “luisteren”. Van mijn betreft kan het
weer zo blijven en de buren mogen vandaag uitslapen.
De
thee is op, de appelflap was erg lekker en de krant biedt geen belangrijke
belevenissen. Waarschijnlijk ergens anders denken mensen anders over hun
bezigheden. Op eens beginnen vliegtuigen op te stijgen. Ze storen een beetje de
rust van de wijk. En ik vraag me af: Bent u ook ooit op een vroege zondagse
ochtend gaan vliegen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten